#27

အသက္ႀကီးလာတာေပါ့ ရင့္က်က္လာတာမ်ိဳးဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့အတြက္အတြက္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုေတာင္ မမွတ္မိေတာ့တဲ့ လူစိမ္းတေယာက္ျဖစ္သြားတာပဲ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္အထိ ေသာၾကာညဆိုရင္ မၾကည့္နဲ႕ တနဂၤေႏြ ထိမူးဖို႕ျပင္မယ္ သြားမယ္ လာမယ္၊ single ျဖစ္ေနခ်ိန္ဆို ရံဖန္ရန္ခါ Facebook ေပၚမွာဖြန္လိုက္ေၾကာင္မယ္၊ ဂစ္တာတီးျဖစ္မယ္ဆို ခပ္ဆူဆူညံညံေလးေတြပါမယ္၊ KTV မွာ အငဲသီခ်င္းေတြကို တပတ္လံုးအသံဝင္တဲ့အထိေအာ္မယ္။ တခါတခါ ကားေလးဆိုင္ကယ္ေလးကို တဘူးဘူးမည္ေအာင္ေမာင္းမယ္စီးမယ္။ Attention seeker လိုပဲ။
ဒီေန႕မွေသေသျခာျခာစဥ္းစားမိတာ အခုေနာက္ပိုင္းတႏွစ္နီးပါးေလာက္မွာ၊ အျပင္ထက္ အိမ္ပိုကပ္လာတယ္၊ အရက္ေတြဘာေတြဆို ေနာက္ဆံုးဘယ္တုန္းကေသာက္ျဖစ္လဲမမွတ္မိႏိုင္ဘူး၊ ေဆးလိပ္ကို တိကနဲကိုျဖတ္ခ်ပလိုက္တာ ေအးေဆးပဲ၊ ဖြန္ေၾကာင္ဖို႕မေျပာနဲ႕ ကိုယ့္ဟာကိုေတာင္ေတာ္ယံု စကားအပိုသိပ္မေျပာျခင္ဘူးရယ္။ ေဝေဝဝါးဝါအေနအထားျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ေဆးဝါးဆိုေဝး၊ စာအုပ္ဖတ္မယ္၊ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္မယ္၊ စာေလးဘာေလးပံုစံအသစ္းေလးနဲ႕ျပန္ေရးမယ္၊ Damien Rice ပိုႀကိဳက္လာတယ္၊ Aerosmith ထက္ Bob Dylan ပိုႀကိဳက္လာတယ္၊ Attention seek လုပ္ဖို႕မေျပာနဲ႕ ကိုအခန္းထဲမွာရွိေနတာ ကိုယ့္အေမသိတာေတာင္ သိပ္သေဘာမၾကျခင္ဘူး၊ ဘယ္သူနဲ႕ေတြ႕ေတြ႕ မျမင္ျခင္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးေက်ာ္သြားေစျခင္တာက အေမာ၊ အလိုမတူျပံဳးျပရတာလဲဒုကၡတခုလိုပဲ။ အလကားေနရင္းေလးေလးနက္နက္စဥ္းစားမယ္ ၂ရက္လံုး စားဖို႕အစာေတြ ေၾကာင္ငါးေကာင္ေႂကြးဖို႕အစာေတြလံုလံုေလာက္ေလာက္ဝယ္ အျပင္ကိုထက္ မထြက္ျခင္တာ ေလေလးတခြ်န္ခြ်န္နဲ႕ေတာင္ စဥ္းစားလိုက္ေသးတယ္ ကိုယ္ဟာ ေႏြဦး ပံုျပင္ထဲက လိမၼာတုံး ႏွံေကာင္ေလးပါလားလို႕ အစာေလးဘာေလးစုေနတာ အျပင္၂ရက္လံုးမထြက္ျခင္လို႕။
အဲ့ဒါေတြက ေကာင္းမလား ဆိုးမလားေတာ့ တကယ္မသိဘူးဗ် ဒါေပမဲ့ ေသျခာတာက ဒါလဲၿမဲမလားေပါ့ အခ်ိန္ဆိုတာက တရားလဲျဖစ္ႏိုင္တယ္ ဘုရားလဲျဖစ္ႏိူင္တယ္ေလ ဘယ္ေတာ့မွမထင္တဲ့လူတေယာက္ျဖစ္ေအာင္ သူပဲေလာကဒဏ္ ေပါင္းတျခားတေယာက္အျဖစ္ေျပာင္းေပးလိုက္တာ ဒီေတာ့ ဒါအဆံုးလို႕မေျပာႏိုင္သ၍ ေရာက္တဲ့ေနရာတင္တဲ့ မွတ္တမ္းဓါတ္ပံုေလးလို ဒီလိုမ်ိဴးလူျဖစ္ဖူးသည္ေပ့ါ
ပံုစံတမ်ိဳးနဲ႕ မွတ္တမ္းေလးတင္ထားျခင္တာပါ။
အခုထိေတာ့ဒီေလာက္ပဲဗ်